پابرهنه ، زیر بارون !
الهی ...
با خاطری خسته؛ دلی به تو بسته، دست از غیر تو شسته، در انتظار رحمتت نشسته ام...
میدهی کریمی، نمیدهی حکیمی، میخواهی شاکرم، میرانی صابرم ...
الهی...
احوالم چنان است که می دانی و اعمالم چنین است که می بینی؛ نه پای گریز دارم و نه زبان ستیز...
الهی...
مشت خاکی را چه شاید و از او چه بر آید و با او چه باید ...؟
دستم بگیر
یا ارحم الراحمین!
نوشته شده در پنج شنبه 90/8/5ساعت
8:41 عصر توسط حلما نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
Upload Music
About
حلما
پوست من گندمگون است ، سفید و زرد و صورتی است . چشم هایم سبز و آبی و خاکستری است ؛ شب ها نارنجی هم می شود . موهایم بور و بلوطی و خرمایی است . وقتی خیس است ، به نقره ای هم می زند . اما در قلبم رنگ هایی هست ، که هیچ کس تا کنون نساخته است !
پوست من گندمگون است ، سفید و زرد و صورتی است . چشم هایم سبز و آبی و خاکستری است ؛ شب ها نارنجی هم می شود . موهایم بور و بلوطی و خرمایی است . وقتی خیس است ، به نقره ای هم می زند . اما در قلبم رنگ هایی هست ، که هیچ کس تا کنون نساخته است !
