پابرهنه ، زیر بارون !
" یا هو "
گفت : " راستی رفیق ، مهمونی میای ؟ "
گفتم : " کی ؟ کجا ؟ "
گفت : " زمان ؛ ماه رحمت ، شهر الله اکبر . مکان ؛ از ابتدای زمین تا انتهای آسمون "
گفتم : " صاحبخونه ؟ " 
گفت : " خالق زمین و آسمون "
گفتم : " مهمونا ؟ "
گفت : " ساکنان زمین و آسمون "
گفتم : " پذیرایی ؟ "
گفت : " رحمت آسمونی ، آرامش زمینی "
گفتم : " کاش می شد منم بیام ! "
گفت : " یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام ... "
اینو روی برگه ی دعوت افطاری مدرسمون نوشته بود ! 
به نظرم باحاله !
نوشته شده در سه شنبه 88/6/3ساعت
5:32 عصر توسط حلما نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
Upload Music
About
حلما
پوست من گندمگون است ، سفید و زرد و صورتی است . چشم هایم سبز و آبی و خاکستری است ؛ شب ها نارنجی هم می شود . موهایم بور و بلوطی و خرمایی است . وقتی خیس است ، به نقره ای هم می زند . اما در قلبم رنگ هایی هست ، که هیچ کس تا کنون نساخته است !
پوست من گندمگون است ، سفید و زرد و صورتی است . چشم هایم سبز و آبی و خاکستری است ؛ شب ها نارنجی هم می شود . موهایم بور و بلوطی و خرمایی است . وقتی خیس است ، به نقره ای هم می زند . اما در قلبم رنگ هایی هست ، که هیچ کس تا کنون نساخته است !
